Καλάμων, ζωγράφος των-

Συμβατικό όνομα που δόθηκε στον άγνωστο καλλιτέχνη που εικονογράφησε μία λευκή αττική λήκυθο του 5ου αι. π.Χ. η οποία φυλάσσεται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Η καθαρότητα και η ακρίβεια του σχήματος, η λιτή ευγένεια και η εκφραστική δύναμη της γραπτής διακόσμησής τους κατατάσσουν της λευκές ληκύθους στα υψηλότερα επιτεύγματα της κεραμικής και στα λαμπρότερα δημιουργήματα της αρχαίας τέχνης. Αν και τα αγγεία αυτά προορίζονταν σχεδόν αποκλειστικά για ταφική χρήση και οι ζωγραφικές παραστάσεις τους διαπνέονται από τη γαλήνια μελαγχολία του θανάτου, καταπλήσσουν με τη χαριτωμένη κομψότητά τους. Στο λεπτό υποκίτρινο υπόστρωμα, πολλοί επώνυμοι καλλιτέχνες (όπως ο Πάμφαιος, ο Ευφρόνιος, ο Ηγησίβουλος κ.ά.) σχεδίαζαν, με την ερυθρόμορφη τεχνική, θέματα σχετικά με τονΚάτω κόσμο και τον νεκρό. Το γοργό σχέδιο, άλλοτε με συνεχή γραμμή και άλλοτε με σταθερότητα και ακρίβεια, διατηρεί πάντοτε την ελευθερία του σκίτσου, ενώ τα σχεδόν διαφανή χρώματα παίρνουν πολλούς τόνους, ώστε το έργο να αποκτά τη ρευστότητα της υδατογραφίας, για vα αποτυπώσει μια στιγμιαία ποιητική συγκίνηση. Στη λήκυθο του ζ. των Κ. είναι χαρακτηριστική η θλίψη στην έκφραση του νεκρού πολεμιστή, που τοποθετείται στο κέντρο της σύνθεσης. Γενικά, ο άγνωστος ζωγράφος της ληκύθου έχει εξαίρετα προσόντα καλλιτέχνη με εκλεπτυσμένη και υψηλής ποιότητας τεχνική. Τμήματα λευκής ληκύθου του 5oυ αι. π.Χ., εξαίρετης τέχνης, που διατηρείται σε καλή κατάσταση και θεωρείται έργο του λεγόμενου ζωγράφου των Καλάμων (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα). Τμήματα λευκής ληκύθου του 5oυ αι. π.Χ., εξαίρετης τέχνης, που διατηρείται σε καλή κατάσταση και θεωρείται έργο του λεγόμενου ζωγράφου των Καλάμων (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα).